بهت جهان از شدت حملات وحشیانه تل آویو-راهبرد معاصر
گزارش مؤسسه پژوهش‌های اجتماعی «تری‌کنتیننتال»؛

بهت جهان از شدت حملات وحشیانه تل آویو

بمباران پایتخت لبنان به وسیله رژیم صهیونیستی یادآور حملات خشن این رژیم به غزه و نماد نقض قوانین حقوق بشری است که مشخصه جنگ‌های رژیم صهیونیستی و آمریکا به‌شمار می‌رود.
تاریخ انتشار: چهارشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۳ - 16 October 2024

بهت جهان از شدت حملات وحشیانه تل آویو

 

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ اول اکتبر مایکل مک‌کال، نماینده کنگره ایالات متحده و رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا با صدور بیانیه‌ای از جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده خواست به‌جای فشار بر اسرائیل برای آتش‌بس، حداکثر فشار را بر ایران و همدستانش اعمال کند». به گفته وی، باید ارسال تسلیحات به اسرائیل را که دولت ماه‌ها به تعویق انداخته است، ازجمله بمب‌های 2 هزار پوندی تسریع تا اطمینان حاصل کند اسرائیل همه ابزارها را برای جلوگیری از تهدیدها علیه خود در اختیار دارد.
 
فراخوان ستیزه‌جویانه مک‌کال چند روز پس از آن انجام شد که اسرائیل 27 سپتامبر از بیش از 80 بمب 2 هزار پوندی ساخت ایالات متحده و مهمات دیگر برای حمله به محله ای مسکونی در بیروت و کشتن سیدحسن نصرﷲ، دبیرکل حزب‌اﷲ در میان صدها غیرنظامی استفاده و در همین بمباران، بیشتر از ارتش ایالات متحده در تهاجم سال 2003 به عراق از بمب‌های سنگرشکن استفاده کرد.
 

اسرائیلی‌ها در غزه به‌طور معمول از بمب‌های 2 هزار پوندی برای حمله به مناطق پرجمعیت غیرنظامیان استفاده می‌کنند


گراهام اسکاربرو، خلبان نظامی سابق آمریکایی و فرمانده نیروی دریایی ایالات متحده شواهد حملات اسرائیل را تجزیه و تحلیل کرد و در مقاله‌ای افشاگرانه نوشت، «به نظر می آید اسرائیل در مقایسه با نیروهای آمریکایی رویکرد متفاوتی در چند دهه گذشته برای وارد آوردن خسارت های جانبی داشته باشد». درحالی‌که ایالات متحده هرگز نگرانی قابل توجهی در زمینه غیرنظامیان کشته شده یا خسارت های جانبی نشان نداده است، حتی مقام های ارشد نظامی ایالات متحده از میزان بی‌اعتنایی اسرائیل به جان انسان‌ها حیرت کرده‌اند. اسکاربرو می‌نویسد: به نظر می آید ارتش اسرائیل ظرفیت بالاتری برای وارد آوردن خسارت های جانبی دارد؛ یعنی زمانی حمله می‌کند که احتمال کشته شدن غیرنظامیان بالاتر است.
 
با وجود آگاهی واشنگتن از اینکه اسرائیلی‌ها غزه و اکنون لبنان را با آزادی عمل کامل بمباران کردند (و حتی پس از اینکه دادگاه بین‌المللی دادگستری پذیرفت اسرائیل در حال ارتکاب نسل‌کشی علیه فلسطینیان در غزه است) ایالات متحده به تسلیح اسرائیلی‌ها با سلاح‌های مرگبار ادامه داده است. 10 اکتبر 2023 بایدن گفت: در حال افزایش کمک‌های نظامی هستیم که در نسل‌کشی یک سال گذشته به سطح بی‌سابقه دست‌کم 17.9 میلیارد دلار رسیده است.
 
ماه مارس واشنگتن پست گزارش کرد، ایالات متحده بی‌سروصدا فروش بیش از 100 محموله نظامی خارجی جداگانه به اسرائیل را تصویب کرد و آن‌ها را تحویل داده است که بالغ بر هزاران پرتابه هدایت‌شونده دقیق، بمب‌های کوچک‌‌قُطر، سنگرشکن، سلاح‌های سبک و سایر اقلام مرگبار است. این فروش‌های جزئی به زیر حداقل آستانه‌ای کاهش یافت که طبق قانون ایالات متحده، رئیس‌جمهور را ملزم می‌کند برای تأیید آن به کنگره رجوع کند (که به‌هرحال رد نمی‌شد). این فروش‌ها معادل انتقال دست‌کم 14 هزار بمب 2 هزار پوندی MK-84 و 6 هزار و 500 بمب 500 پوندی‌ست که اسرائیل در غزه و لبنان استفاده کرد.
 
اسرائیلی‌ها در غزه به‌طور معمول از بمب‌های 2 هزار پوندی برای حمله به مناطق پرجمعیت غیرنظامیان استفاده می‌کنند (مناطقی که مقام های اسرائیلی به غیرنظامیان گفته بودند آنجا پناه بگیرند). به گزارش نیویورک تایمز، در دو هفته نخست جنگ تقریباً 90 درصد مهمات اسرائیل در غزه بمب‌های هدایت‌شونده ماهواره‌ای یک یا 2 هزار پوندی بود. ماه مارس سناتور آمریکایی برنی سندرز در توییتی نوشت: ایالات متحده نمی‌تواند یک روز به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل التماس کند بمباران غیرنظامیان را متوقف کند و روز دیگر هزاران بمب 2 هزار پوندی دیگر برایش بفرستد که می‌تواند کل مناطق شهر را با خاک یکسان کند؛ این موجب وهن است.
 
گزارش سال 2016 مؤسسه اقدام علیه خشونت مسلحانه (Action on Armed Violence) ارزیابی زیر را از سلاح‌های کشتارجمعی ارائه کرد: بمب‌های بسیار قدرتمندی هستند که در مناطق پرجمعیت ظرفیت تخریب بالایی دارند. آن‌ها می‌توانند ساختمان‌ها را منفجر کنند و تا شعاع صدها متر از نقطه انفجار مردم را بکشند و زخمی کنند. پیش‌بینی الگوی پراکنش قطعات و بُرد بمب 2 هزار پوندی MK 84 دشوار است، اما به‌طور کلی گفته می‌شود این سلاح دارای شعاع مرگبار (یعنی فاصله‌ای که در آن احتمال می‌رود افراد در مجاورت را بکشد) تا حد 360 متر است. امواج انفجار چنین سلاحی می‌تواند اثر ضربه‌ای بزرگ ایجاد کند. می‌توان انتظار داشت بمب 2 هزار پوندی تا فاصله 800 متری از نقطه برخورد باعث جراحت و آسیب شدید شود.
 
محله حارة حریک بیروت در ضاحیه، جایی که در حمله به دبیرکل حزب‌اﷲ با بمب‌های اسرائیلی مورد اصابت قرار گرفت، بسیار پرازدحام است و فقط چند متر میان ساختمان‌های مسکونی بلند فاصله وجود دارد. حمله به مجموعه‌ای از این ساختمان‌ها با بیش از 80 بمب قدرتمند را نمی‌توان دقیق نامید. بمباران بیروت به وسیله اسرائیل منعکس‌کننده حملات خشن آن به غزه و نماد تحقیر حیات انسانی‌ست که مشخصه جنگ‌های اسرائیل و ایالات متحده به‌شمار می‌آید. 23 سپتامبر اسرائیل لبنان را با سرعت بیش از یک حمله هوایی در دقیقه بمباران و در چند روز، حملات هوایی پردامنه اسرائیل بیش از 1‌میلیون نفر، یعنی یک‌پنجم کل جمعیت لبنان را آواره کرد.
 

محله حارة حریک بیروت در ضاحیه، جایی که در حمله به دبیرکل حزب‌اﷲ با بمب‌های اسرائیلی مورد اصابت قرار گرفت، بسیار پرازدحام است و فقط چند متر میان ساختمان‌های مسکونی بلند فاصله وجود دارد


نخستین بمبی که اول نوامبر 1911 از هواپیما بر روی شهر تاجورا در نزدیکی طرابلس لیبی فروافتاد، نارنجک دستی هاسن (ساخت دانمارک) بود که به وسیله جولیو کاوُتی از نیروی هوایی ایتالیا پرتاب شد. صد سال بعد، هواپیماهای فرانسوی و آمریکایی در مراسم گرامیداشت گروتسک‌گونه یاد و خاطره آن اقدام، بار دیگر لیبی را به‌عنوان بخشی از جنگ با هدف سرنگونی دولت معمر قذافی بمباران کردند. توحش بمباران هوایی از همان ابتدا عیان شده بود. مارس 1924 آرتور هریس معروف به «بمب افکن»، فرمانده اسکادران انگلستان گزارشی در زمینه بمباران‌های خود در عراق نوشت (که بعدها نیست و نابود شد) و معنای واقعی بمباران هوایی را چنین وصف کرد: عرب‌ها و کردها تازه فهمیده بودند اگر توانستند با کوچک‌ترین سروصدا از جا نجهند، در برابر بمباران هم می‌توانند تاب بیاورند؛ اینک می‌دانند بمباران واقعی از نظر تلفات و خسارت ها یعنی چه. می‌دانند در مدت 45 دقیقه می‌توان دهکده ای بزرگ را عملاً نابود و یک‌سوم ساکنان آن را با چهار یا پنج فروند هواگرد کشت یا مجروح کرد.
 
این جنایت ها در حالی است که موشک‌های پرتاب شده حزب‌ﷲ و ایران به اسرائیل به دنبال حمله این رژیم به ساختمان دیپلماتیک ایران در سوریه (ماه آوریل)، ترور اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی حماس در تهران پس از تحلیف مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران (ماه ژوئیه)، ترور سیدحسن نصرﷲ در بیروت (ماه سپتامبر) و کشته‌شدن چند تن از مقام های نظامی ایران بود.
 
درحالی‌که اسرائیل حملات بی‌شماری را به‌قصد هدف قراردادن غیرنظامیان، کارکنان بخش سلامت، روزنامه‌نگاران و امدادگران انجام داده، موشک‌های ایران منحصراً تأسیسات نظامی و اطلاعاتی اسرائیل را هدف قرار داده است، نه مناطق غیرنظامی. در همین حال، حزب‌ﷲ پایگاه هوایی رامات دیوید اسرائیل در شرق حیفا را سپتامبر هدف قرار داد. ایران و حزب‌اﷲ گلوله‌ای به محله‌های شلوغ شهرهای اسرائیل شلیک نکرده‌اند.
 
از هشتم اکتبر 2023 حملات هوایی اسرائیل به لبنان بسیار بیشتر از حملات حزب‌اﷲ علیه اسرائیل بوده است. قبل از موج کنونی درگیری‌ها، تا 10 سپتامبر اسرائیل 137 غیرنظامی لبنانی را کشت و صدها هزار لبنانی را از خانه‌های خود آواره کرد. در همین حال، راکت‌های حزب‌اﷲ تا آن زمان 14 غیرنظامی اسرائیلی را کشته و باعث تخلیه 63 هزارغیرنظامی اسرائیلی (از محل سکونت‌شان) شده بود.
 
نه‌تنها تفاوت کمّی در تعداد حملات و کشته شدگان وجود دارد، بلکه تفاوت کیفی در توسل به خشونت نیز وجود داشته است. طبق قوانین بین‌المللی، خشونتی که عمدتاً متوجه اهداف نظامی می‌شود، در شرایط خاصی مجاز است. خشونت بدون تفکیک، مانند زمانی که از بمب‌های عظیم علیه غیرنظامیان استفاده می‌شود، ناقض قوانین جنگی‌ست.

ارسال نظر
پربیننده ترین اخبار
یادداشت جمال سالمی، تحلیلگر الجزایری؛ / ۱ روز پیش

شاخص‌های فروپاشی اقتصاد رژیم صهیونیستی

یادداشت حسن حیدری، کارشناس مسائل اقتصادی؛ / ۱ روز پیش

چرخه نامطلوب حمایت و قیمت‌گذاری در اقتصاد